“Κανένα νομικό πλαίσιο και κανένα κεκτημένο δεν θα θωρακίζει τα φαρμακεία επί μακρόν, αν αυτά και οι φαρμακοποιοί που τα διαχειρίζονται χάνουν σταδιακά τα χαρακτηριστικά μοναδικών παροχών στους πολίτες, υπηρεσιών τέτοιων που αντικειμενικά δεν μπορεί άλλος να προσφέρει.”
Από τον Φαρμακευτικό Κόσμο
Μέσα σε μόλις 2 χρόνια και κάτι αντιμετωπίσαμε σε οικονομικό επίπεδο:
- Μείωση ποσοστού κέρδους στα ακριβά φάρμακα 3 φορές,
- Μείωση ποσοστού κέρδους σε όλα τα φάρμακα φέτος τον Ιούνιο,
- Μειώσεις τιμών φαρμάκων χωρίς χρονικό περιθώριο απορρόφησης της τιμολογιακής υποβάθμισης τουλάχιστον 3 φορές στον ίδιο διάστημα,
- Αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης τόσο του Φαρμακείου όσο και του ατομικού εισοδήματος των φαρμακοποιών…αμέτρητες φορές,
- Ανείσπρακτες οφειλές από δεδουλευμένα του 2010-2011 αλλά και μέρους του 2012,
- Περιορισμός σε σημείο σχεδόν μηδενισμού των πιστώσεων από τους προμηθευτές,
Και σε θεσμικό επίπεδο:
- Θέσπιση απορρυθμισμένου ωραρίου με νομιμοποίηση διακρίσεων ανάμεσα στα Φαρμακεία,
- Ραγδαία αύξηση της γραφειοκρατικής επιβάρυνσης των Φαρμακείων,
- Αποδυνάμωση των κριτηρίων γεωγραφικής διασποράς ίδρυσης Φαρμακείων,
- Προσωρινή απορρύθμιση της ελεγχόμενης διάθεσης φορμουλών υποκατάστασης μητρικού θηλασμού 1ης βρεφικής ηλικίας,
Παρόλ΄ αυτά η συντριπτική πλειοψηφία των Φαρμακείων ακόμα συνεχίζουν να υπάρχουν μέχρι και σήμερα. Τραυματισμένα σοβαρά αλλά υπάρχουν. Όσοι στοιχηματίζουν λοιπόν στην αποσάρθρωση του φαρμακευτικού ιστού της χώρας, όσο κοντά και αν φαίνεται να φτάνουν στον σκοπό τους, το χάνουν το στοίχημα τουλάχιστον μέχρι σήμερα.
Φυσικά τίποτα δεν έχει κριθεί ακόμα. Γιατί το «ακόμα» μπορεί να σημαίνει «ίσως αύριο».
Αλλά γιατί το «Φαρμακεία» να σημαίνει απαραίτητα και «φαρμακοποιοί» ένα προς έναν; Κυρίως διότι δεν υπάρχει, για τους περισσότερους, καλύτερο συναίσθημα από την εισοδηματική ανεξαρτησία και την επαγγελματική αυτοτέλεια. Αυτό όμως δεν αποκλείει συνεργασίες. Το αντίθετο: ανοίγει ευκαιρίες για συνεργασίες.
Και τα προνόμια και οι συνεργασίες σημαίνουν και ευθύνες. Και οι ευθύνες σημαίνουν εγρήγορση. Δεν είναι δώρα εκ γενετής και ακόμα και αν ξεκινήσουν τέτοια δεν διαρκούν αυτόματα και από μόνα τους.
Η πρώτη και κύρια ευθύνη είναι αυτή της προσαρμογής. Αν το περιβάλλον αλλάζει και αργείς να προβλέψεις και να ταιριάξεις κινδυνεύεις. Αν όμως προνοήσεις και διαμορφώσεις διασφαλίζεσαι. Είναι μία διαρκής και ενεργή φυσική διαδικασία.
Στο φαρμακευτικό περιβάλλον, όπως παντού, η αλλαγή είναι οι καινοτομίες. Σε προϊόντα, επιστημονικά πεδία και υπηρεσίες. Κανένα νομικό πλαίσιο και κανένα κεκτημένο δεν θα θωρακίζει τα Φαρμακεία επί μακρόν αν αυτά και οι φαρμακοποιοί που τα διαχειρίζονται χάνουν σταδιακά τα χαρακτηριστικά μοναδικών παροχών στους πολίτες, τέτοιες που αντικειμενικά δεν μπορεί άλλος να προσφέρει. Ό,τι είναι άχρηστο ή μοιράζεται αυτά που προσφέρει και με άλλους αργά ή γρήγορα αμφισβητείται.
Στην αντίθετη περίπτωση, ακόμα και αν αμφισβητηθούν κεκτημένα θα αντέξουν και αν κάποια χαθούν θα επανέλθουν ή/και θα αντικατασταθούν/συμπληρωθούν με άλλα.
Η οργανωμένη και συστηματική προσφορά φαρμακευτικών καινοτομιών στην κοινωνία από ανεξάρτητα και αλληλοσυνεργαζόμενα Φαρμακεία , είναι το κλειδί και το θεμέλιο της λειτουργίας τόσο των συλλόγων όσο και των συνεταιρισμών για το μέλλον από εδώ και πέρα.
Το «γλιτώνω» είναι φωτογραφία της στιγμής. Το υπάρχω εξελισσόμενος είναι άγραφη ιστορία με ελπιδοφόρα έκβαση. Όταν κάνουμε κτήμα μας αυτόν τον στοχασμό οι λεπτομέρειες και η υλοποίηση μετά είναι εύκολη υπόθεση και προκύπτουσα κατάσταση.
Δαγρές Γιάννης – Φαρμακοποιός
Μέλος ΔΣ ΦΣΑ-ΝΠΔΔ
