Η ελεύθερη αγορά και τα καταναλωτικά αγαθά. Έχουν σχέση με το φάρμακο;
Είναι άραγε οι απλουστεύσεις την ελεύθερης αγοράς ικανές να ερμηνεύσουν την πραγματική της λειτουργία; Καταρχήν είναι μάλλον σοβαρό ατόπημα το να εξισώνεται το φάρμακο με οποιοδήποτε άλλο καταναλωτικό αγαθό. Μοιάζει μάλιστα τόσο παράλογο όσο να ισχυριζόταν κάποιος ότι η μεγαλύτερη κατανάλωση ενός φαρμάκου (κάτι που υπόσχεται σιωπηλά η απορρύθμιση) θα προσφέρει μεγαλύτερη ικανοποίηση, απόλαυση ή χρησιμότητα στον αγοραστή, κάτι που ισχύει σε κάποια άλλα καταναλωτικά αγαθά. Αναρωτιέται κανείς αν το να διαπραγματεύεται το κράτος τις τιμές των ΜΥΣΥΦΑ είναι αποτελεσματικότερος μηχανισμός για τους πολίτες ασθενείς, από ότι το να αφεθούν μόνοι τους απέναντι σε ένα μάλλον ισχυρό ολιγοπώλιο, δηλαδή σε ένα καθεστώς όπου οι τιμές θα καθορίζονται ελεύθερα από την αγορά. Αν δηλαδή η διαπραγματευτική ικανότητα του πολίτη είναι μεγαλύτερη από αυτή που έχει το κράτος, όταν αυτό διαπραγματεύεται για το σύνολο των πολιτών. Λοιπόν στη δημοφιλέστερη αλυσίδα σούπερ μάρκετ στο Ηνωμένο Βασίλειο στα Tesco η τιμή που έχει το παιδικό σιρόπι Nurofen των 100ml είναι περίπου 4.07€ (3.35£), στη δημοφιλέστερη αλυσίδα φαρμακείων στα Boots 3.82€ (3.15£) και στα φαρμακεία στην Ελλάδα 2.44€. (oι μετατροπές σε ευρώ έγιναν από το coinmill). Τα συμπεράσματα αν κανείς ακολουθεί τα πραγματικά στοιχεία είναι σημαντικά διαφορετικά από ότι όταν χρησιμοποιεί παραπλανητικές απλουστεύσεις.
